| Chapter 31 |
1 | Ek het 'n verbond gesluit met my oë: hoe sou ek dan ag gegee het op 'n jonkvrou?
|
2 | Wat tog is die lot wat God daarbo beskik, en die erfdeel van die Almagtige uit die hoogtes --
|
3 | is dit nie ondergang vir die kwaaddoener en ongeluk vir die werkers van ongeregtigheid nie?
|
4 | Sien Hy nie my weë nie, en tel Hy nie al my voetstappe nie?
|
5 | As ek met leuens omgegaan het en my voet gehardloop het na bedrog:
|
6 | laat Hy my dan weeg op 'n regte weegskaal, sodat God my onskuld kan weet!
|
7 | As my gang afgewyk het van die weg en my hart agter my oë aangegaan het en aan my hande 'n vlek gekleef het --
|
8 | laat my dan saai en iemand anders eet, en laat my uitspruitsels ontwortel word.
|
9 | As my hart verlok was oor 'n vrou, en ek geloer het by die deur van my naaste --
|
10 | laat dan my vrou vir iemand anders maal en ander hulle oor haar buig.
|
11 | Want dit is 'n skandelike daad, en dit is 'n strafbare misdaad.
|
12 | Ja, dit is 'n vuur wat tot by die plek van vertering toe vreet en al my opbrings sou ontwortel.
|
13 | As ek gering geag het die reg van my slaaf of van my slavin toe hulle 'n geskil met my gehad het --
|
14 | wat sou ek dan doen as God opstaan? En wat Hom antwoord as Hy ondersoek doen?
|
15 | Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? En het Een ons nie in die geboorte toeberei nie?
|
16 | As ek die armes 'n versoek geweier het en die oë van die weduwee laat versmag het
|
17 | en my stukkie brood alleen geëet het sonder om die wees daarvan te laat saameet;
|
18 |
|
19 | as ek iemand sien omkom het sonder klere en dat daar geen bedekking vir die behoeftige was nie;
|
20 | as sy lendene my nie geseënen hy hom nie warm gemaak het van die skeersel van my lammers nie;
|
21 | as ek my hand teen 'n wees beweeg het, omdat ek in die poort vir my hulp gesien het --
|
22 | laat dan my skouer uit sy gewrig val en my arm van sy pyp afgebreek word.
|
23 | Want die ondergang wat God bewerk, was 'n skrik vir my; en weens sy hoogheid was ek onmagtig.
|
24 | As ek op goud my hoop gestel het en vir die fyn goud gesê het: My vertroue!
|
25 | As ek bly gewees het, omdat my vermoë groot was en my hand baie verwerf het;
|
26 | as ek die sonlig aangesien het wanneer dit helder skyn en die maan wat so pragtig daarheen gaan,
|
27 | en my hart heimlik verlei is, en ek met my hand hulle 'n kus toegewerp het --
|
28 | ook dit sou 'n strafbare misdaad wees, want ek sou God daarbo verloën het.
|
29 | As ek bly was oor die ongeluk van my hater en uitgejubel het toe onheil hom getref het;
|
30 |
|
31 | as die mense in my tent nie gesê het: Wie kan iemand vind wat van sy vleesspys nie versadig is nie?
|
32 |
|
33 | as ek, soos Adam, my oortredinge bedek het deur my ongeregtigheid in my boesem weg te steek,
|
34 | omdat ek bang was vir die groot menigte en die veragting van die geslagte my laat skrik het, sodat ek my stil gehou, die deur nie uitgegaan het nie!
|
35 | Ag, as iemand my maar wou aanhoor! Kyk hier my handtekening laat die Almagtige my antwoord! en die skrif wat my teëparty geskrywe het!
|
36 | Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as 'n krans.
|
37 | Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as 'n vors sou ek na Hom toe aankom.
|
38 | As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween;
|
39 | as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het --
|
40 | laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars. Hier eindig die woorde van Job.
|