| Chapter 11 |
1 | Agus nuair thainig e teann air Ierusalem is Betania aig sliabh Olibheit, chuir e air adhart dithis dhe a dheisciopuil,
|
2 | Is thuirt e riutha: Siubhlaibh don bhaile a tha mur coinneamh, agus air ball a dol a stigh ann, gheibh sibh asal og an ceangal, air nach do shuidh duine riamh: fuasglaibh is thugaibh an so e.
|
3 | Agus ma their duine sam bith ribh: Ciod tha sibh a dianamh? abraibh, gu bheil feum aig an Tighearna air, agus tillidh e e san uair.
|
4 | `Sa dol air an adhart fhuair iad an t-asal ceangailte air taobh mach a gheata aig coinneachadh da rathaid; is dh` fhuasgail iad e.
|
5 | Agus thuirt cuid den fheadhainn a bha `nan seasamh an sin riutha: Ciod tha sibh a dianamh a fuasgladh an asail?
|
6 | Is thuirt iad riutha mar a dh` orduich Iosa dhaibh, is leig iad leo e.
|
7 | Agus thug iad an t-asal gu Iosa; is chuir iad am falluinnean air, agus shuidh e air.
|
8 | Is sgaoil moran an aodaichean air an rathad; agus ghearr feadhainn eile geugan chraobh agus sgap iad air an rathad iad.
|
9 | Agus ghlaodh an fheadhainn a chaidh roimhe, `sa lean e, ag radh : Hosanna:
|
10 | Is beannaichte esan a tha tighinn an ainm an Tighearna: is beannaichte rioghachd ar n-athar Daibhidh a tha tighinn: Hosanna anns na h-ardaibh.
|
11 | Is chaidh e stigh do Ierusalem thun an teampuill; `s an deigh amharc air gach ni mun cuairt, bho na bha `m feasgar a nis ann, chaidh e gu Betania maille ris na dha dhiag.
|
12 | `S an ath latha nuair a chaidh iad a mach a Betania, bha acras air.
|
13 | `S nuair a chunnaic e fad as craobh-fhige air an robh duilleach, thainig e fiach am faigheadh e ma dh` fhaoidte dad oirre; `s nuair a rainig e i, cha d` fhuair e ach duilleagan: oir cha robh am nam figis ann.
|
14 | `Sa freagairt, thuirt e rithe: A so suas gu brath na itheadh neach meas dhiot. Agus bha dheisciopuil ga chluinntinn.
|
15 | Is rainig iad Ierusalem. `S nuair a chaidh e stigh don teampull, thoisich e ri fuadachadh a mach na feadhnach a bha reic, `s na feadhnach a bha ceannach san teampull; agus leag e buird luchd-malairt an airgid, is cathraichean luchd-reic chalman.
|
16 | `S chan fhuiligeadh e gun giulanadh neach sam bith saghach tromhn teampull:
|
17 | Is theagaisg e, ag radh riutha: Nach eil e sgriobhte: Gun abrar tigh urnaigh ri mo thighsa am measg nan cinneach uile? Ach rinn sibhse uamh mheirleach dheth.
|
18 | Agus nuair chuala na h-ard-shagairt `s na Sgriobhaich so, dh` iarr iad ciamar a dh` fhaodadh iad cur as dha: oir bha eagal aca roimhe, a chionn gun robh an sluagh uile a gabhail ioghnaidh ri theagasg.
|
19 | Agus nuair thainig am feasgar, chaidh e mach as a bhaile.
|
20 | `S nuair a bha iad a gabhail seachad sa mhaduinn, chunnaic iad a chraobh-fhige seargte bho friamhaichean.
|
21 | Is Peadar a cuimhneachadh, thuirt e ris: A Rabbi, seall, tha chraobh fhige, a mholluich thu, air seargadh as.
|
22 | Is Iosa freagairt, thuirt e riutha: Biodh creideamh Dhe agaibh.
|
23 | Gu deimhinn tha mi radh ribh, co sam bith a their ris a bheinn so ; Tog agus tilg thu fhein sa mhuir, agus aig nach bi teagamh na chridhe, ach a chreideas gun dianar ciod sam bith a their e, gum bi e diante dha.
|
24 | Air an aobhar sin tha mi ag radh ribh: Ge b` e ni dh` iarras sibh ann an urnaigh, creidibh gum faigh sibh e, is thig e gur n-ionnsuidh.
|
25 | `S nuair sheasas sibh a dhianamh urnaigh, mathaibh, ma tha dad agaibh an aghaidh duine sam bith los gum math ur n-Athair a tha air neamh ur peacannan fhein dhuibhse.
|
26 | Ach mur math sibh, cha mhua mhathas ur n-Athair a tha air neamh ur peacannan fhein dhuibhse.
|
27 | Agus thainig iad a rithist gu Ierusalem. `S nuair a bha e coiseachd san teampull, thainig na h-ard-shagairt, agus na Sgriobhaich, agus na seanairean ga ionnsuidh,
|
28 | Is thuirt iad ris; Ciod an t-ughdaras leis a bheil thu dianamh nan nithean so? is co thug an t-ughdaras so dhut gu bheil thu gan dianamh?
|
29 | Agus Iosa a freagairt, thuirt e riutha: Cuiridh mise aon cheist oirbh, agus freagraibh mi; agus innsidh mise dhuibhse ciod an t-ughdaras leis a bheil mi dianamnh nan nithean so.
|
30 | Baisteadh Eoin, an ann bho neamh, no bho dhaoine a bha e? Freagraibh mi.
|
31 | Ach smaoinich iadsan annta fhcin, ag radh: Ma their sinn: bho neamh, their e: Carson ma ta nach do chreid sibh e?
|
32 | Ma their sinn : bho dhaoine, tha eagal an t-sluaigh oirnn: oir sheall daoine uile air Eoin mar fhior fhaidh.
|
33 | `Sa freagairt thuirt iad ri Iosa: Chan eil fhios againn. Is thuirt Iosa riutha, `s e freagairt: Cha mhua dh` innseas mise dhuibhse ciod an t-ughdaras leis a bheil mi dianamh so.
|