Chapter 13

 et audivit Simon quod congregavit Tryfon exercitum copiosum ut veniret in terram Iuda et adtereret eam 

 videns quia in tremore populus est et timore ascendit Hierusalem et congregavit populum 

 et adhortans dixit vos scitis quanta ego et fratres mei et domus patris mei fecimus pro legibus et pro sanctis proelia et angustias quales vidimus 

 horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israhel et relictus sum ego solus 

 et nunc non mihi contingat parcere animae meae in omni tempore tribulationis non enim melior sum fratribus meis 

 vindicabo itaque gentem meam et sancta natosque vestros et uxores quia congregatae sunt universae gentes conterere nos inimicitiae gratis 

 et accensus est spiritus populi simul ut audivit sermones istos 

 et responderunt voce magna dicentes tu es dux noster loco Iudae et Ionathae fratris tui 

 pugna proelium nostrum et omnia quaecumque dixeris nobis faciemus 

 et congregans omnes viros bellatores adceleravit consummare omnes muros Hierusalem et munivit eam in gyro 

 et misit Ionathan filium Absalomi et cum eo exercitum novum in Ioppen et eiectis his qui erant in ea mansit illic ipse 

 et movit Tryfon a Ptolomaida cum exercitu multo ut veniret in terram Iuda et Ionatha cum eo in custodia 

 Simon autem adplicuit in Addus contra faciem campi 

 et ut cognovit Tryfon quia surrexit Simon in loco Ionathae fratris sui misit ad eum legatos 

 dicens pro argento quod debebat frater tuus Ionathas in ratione regis detinuimus eum 

 et nunc mitte argenti talenta centum et duos filios eius obsides ut non dimissus fugiat a nobis et remittemus eum 

 et cognovit Simon quia cum dolo loquitur secum iussit tamen dari argentum et pueros ne inimicitiam magnam sumeret ad Israhel populum dicentem 

 quia non misit argentum et pueros propterea periit 

 et mentitus est et non dimisit Ionathan 

 et post haec venit Tryfon intra regionem ut contereret eam et gyraverunt per viam quae ducit Ador et Simon et castra eius ambulabant in omnem locum quocumque ibant 

 qui autem in arce erant miserunt ad Tryfonem legatos ut festinaret venire per desertum et mitteret illis alimonias 

 et paravit Tryfon omnem equitatum ut veniret illa nocte erat autem nix valde multa et non venit in Galaditin 

 et cum adpropiasset Baschama occidit Ionathan et filios eius 

 et convertit Tryfon et abiit in terram suam 

 et misit Simon et accepit ossa Ionathae fratris sui et sepelivit ea in Modin civitate patrum eius 

 et planxerunt eum omnis Israhel planctu magno et luxerunt eum dies multos 

 et aedificavit Simon super sepulchrum patris sui et fratrum suorum aedificium altum visu lapide polito retro et ante 

 et statuit septem pyromidas unam contra unam patri et matri et quattuor fratribus 

 et his circumposuit columnas magnas et super columnas arma ad memoriam aeternam et iuxta arma naves sculptas quae viderentur ab omnibus navigantibus mare 

 hoc est sepulchrum quod fecit in Modin usque in hunc diem 

 Tryfon autem cum iter faceret cum Antiocho rege adulescente dolo occidit eum 

 et regnavit loco eius et inposuit sibi diadema Asiae et fecit plagam magnam in terra 

 et aedificavit Simon praesidia Iudaeae muniens ea turribus excelsis et muris magnis et portis et seris et posuit alimenta in munitionibus 

 et elegit Simon viros et misit ad Demetrium regem ut faceret remissionem regioni quia actus omnes Tryfonis per direptionem fuerant gesti 

 et Demetrius rex ad verba ista respondit et scripsit epistulam talem 

 rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum et senioribus et genti Iudaeorum salutem 

 coronam auream et baen quam misistis suscepimus et parati sumus facere vobiscum pacem magnam et scribere praepositis regis remittere vobis quae indulsimus 

 quaecumque enim constituimus vobis constant munitiones quas aedificastis sint vobis 

 remittimus quoque ignorantias et peccata usque in hodiernum diem et coronam quam debebatis et si quid aliud erat tributarium Hierusalem iam non sit tributarium 

 et si qui in vobis apti sunt conscribi inter nostros conscribantur et sit inter nos pax 

 anno centesimo septuagesimo ablatum est iugum gentium ab Israhel 

 et coepit populus Israhel scribere in tabulis et gestis publicis anno primo sub Simone sacerdote magno duce et principe Iudaeorum 

 in illis diebus Simon adplicuit ad Gazam et circumdedit eam castris et fecit machinas et adplicuit ad civitatem et percussit turrem unam et conprehendit 

 et qui eruperunt erant intra machinam in civitate et factus est motus magnus in civitate 

 et ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et filiis supra murum scissis tunicis suis et clamaverunt voce magna postulantes a Simone dextras sibi dari 

 et dixerunt non nobis reddas secundum malitias nostras sed secundum misericordias tuas 

 et flexus Simon non debellavit eos eiecit tamen eos de civitate et emundavit aedes in quibus fuerant simulacra et tunc intravit in ea cum hymnis benedicens Dominum 

 et eiecta ex ea omni inmunditia conlocavit in ea viros qui legem facerent et munivit eam et fecit sibi habitationem 

 qui autem erant in arce Hierusalem prohibebantur egredi et ingredi in regionem et emere ac vendere et esurierunt valde et multi ex eis fame perierunt 

 et clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent et dedit illis et eiecit eos inde et mundavit arcem a contaminationibus 

 et intraverunt in ea tertia et vicesima secundi mensis anno centesimo septuagesimo primo cum laude et ramis palmarum et cinyris et cymbalis et nablis et hymnis et canticis quia contritus est inimicus magnus ex Israhel 

 et constituit ut omnibus annis agerentur dies hii cum laetitia 

 et munivit montem templi qui erat secus arcem et habitavit ibi ipse et qui cum eo erant 

 et vidit Simon Iohannem filium suum quod vir esset et posuit eum ducem virtutum universarum et habitavit Gazaris