| Chapter 14 |
1 | erat autem pascha et azyma post biduum et quaerebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum dolo tenerent et occiderent
|
2 | dicebant enim non in die festo ne forte tumultus fieret populi
|
3 | et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi et recumberet venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi et fracto alabastro effudit super caput eius
|
4 | erant autem quidam indigne ferentes intra semet ipsos et dicentes ut quid perditio ista unguenti facta est
|
5 | poterat enim unguentum istud veniri plus quam trecentis denariis et dari pauperibus et fremebant in eam
|
6 | Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis bonum opus operata est in me
|
7 | semper enim pauperes habetis vobiscum et cum volueritis potestis illis benefacere me autem non semper habetis
|
8 | quod habuit haec fecit praevenit unguere corpus meum in sepulturam
|
9 | amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit evangelium istud in universum mundum et quod fecit haec narrabitur in memoriam eius
|
10 | et Iudas Scariotis unus de duodecim abiit ad summos sacerdotes ut proderet eum illis
|
11 | qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pecuniam se daturos et quaerebat quomodo illum oportune traderet
|
12 | et primo die azymorum quando pascha immolabant dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus tibi ut manduces pascha
|
13 | et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis ite in civitatem et occurret vobis homo laguenam aquae baiulans sequimini eum
|
14 | et quocumque introierit dicite domino domus quia magister dicit ubi est refectio mea ubi pascha cum discipulis meis manducem
|
15 | et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande stratum et illic parate nobis
|
16 | et abierunt discipuli eius et venerunt in civitatem et invenerunt sicut dixerat illis et praeparaverunt pascha
|
17 | vespere autem facto venit cum duodecim
|
18 | et discumbentibus eis et manducantibus ait Iesus amen dico vobis quia unus ex vobis me tradet qui manducat mecum
|
19 | at illi coeperunt contristari et dicere ei singillatim numquid ego
|
20 | qui ait illis unus ex duodecim qui intinguit mecum in catino
|
21 | et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum ei si non esset natus homo ille
|
22 | et manducantibus illis accepit Iesus panem et benedicens fregit et dedit eis et ait sumite hoc est corpus meum
|
23 | et accepto calice gratias agens dedit eis et biberunt ex illo omnes
|
24 | et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur
|
25 | amen dico vobis quod iam non bibam de genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam novum in regno Dei
|
26 | et hymno dicto exierunt in montem Olivarum
|
27 | et ait eis Iesus omnes scandalizabimini in nocte ista quia scriptum est percutiam pastorem et dispergentur oves
|
28 | sed posteaquam resurrexero praecedam vos in Galilaeam
|
29 | Petrus autem ait ei et si omnes scandalizati fuerint sed non ego
|
30 | et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in nocte hac priusquam bis gallus vocem dederit ter me es negaturus
|
31 | at ille amplius loquebatur et si oportuerit me simul conmori tibi non te negabo similiter autem et omnes dicebant
|
32 | et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani et ait discipulis suis sedete hic donec orem
|
33 | et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem secum et coepit pavere et taedere
|
34 | et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate
|
35 | et cum processisset paululum procidit super terram et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora
|
36 | et dixit Abba Pater omnia possibilia tibi sunt transfer calicem hunc a me sed non quod ego volo sed quod tu
|
37 | et venit et invenit eos dormientes et ait Petro Simon dormis non potuisti una hora vigilare
|
38 | vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus caro vero infirma
|
39 | et iterum abiens oravit eundem sermonem dicens
|
40 | et reversus denuo invenit eos dormientes erant enim oculi illorum ingravati et ignorabant quid responderent ei
|
41 | et venit tertio et ait illis dormite iam et requiescite sufficit venit hora ecce traditur Filius hominis in manus peccatorum
|
42 | surgite eamus ecce qui me tradit prope est
|
43 | et adhuc eo loquente venit Iudas Scarioth unus ex duodecim et cum illo turba cum gladiis et lignis a summis sacerdotibus et a scribis et a senioribus
|
44 | dederat autem traditor eius signum eis dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum et ducite
|
45 | et cum venisset statim accedens ad eum ait rabbi et osculatus est eum
|
46 | at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum
|
47 | unus autem quidam de circumstantibus educens gladium percussit servum summi sacerdotis et amputavit illi auriculam
|
48 | et respondens Iesus ait illis tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis conprehendere me
|
49 | cotidie eram apud vos in templo docens et non me tenuistis sed ut adimpleantur scripturae
|
50 | tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fugerunt
|
51 | adulescens autem quidam sequebatur illum amictus sindone super nudo et tenuerunt eum
|
52 | at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis
|
53 | et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem et conveniunt omnes sacerdotes et scribae et seniores
|
54 | Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis et sedebat cum ministris et calefaciebat se ad ignem
|
55 | summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversum Iesum testimonium ut eum morti traderent nec inveniebant
|
56 | multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum et convenientia testimonia non erant
|
57 | et quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus eum dicentes
|
58 | quoniam nos audivimus eum dicentem ego dissolvam templum hoc manufactum et per triduum aliud non manufactum aedificabo
|
59 | et non erat conveniens testimonium illorum
|
60 | et exsurgens summus sacerdos in medium interrogavit Iesum dicens non respondes quicquam ad ea quae tibi obiciuntur ab his
|
61 | ille autem tacebat et nihil respondit rursum summus sacerdos interrogabat eum et dicit ei tu es Christus Filius Benedicti
|
62 | Iesus autem dixit illi ego sum et videbitis Filium hominis a dextris sedentem Virtutis et venientem cum nubibus caeli
|
63 | summus autem sacerdos scindens vestimenta sua ait quid adhuc desideramus testes
|
64 | audistis blasphemiam quid vobis videtur qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis
|
65 | et coeperunt quidam conspuere eum et velare faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei prophetiza et ministri alapis eum caedebant
|
66 | et cum esset Petrus in atrio deorsum venit una ex ancillis summi sacerdotis
|
67 | et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait et tu cum Iesu Nazareno eras
|
68 | at ille negavit dicens neque scio neque novi quid dicas et exiit foras ante atrium et gallus cantavit
|
69 | rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit dicere circumstantibus quia hic ex illis est
|
70 | at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui adstabant dicebant Petro vere ex illis es nam et Galilaeus es
|
71 | ille autem coepit anathematizare et iurare quia nescio hominem istum quem dicitis
|
72 | et statim iterum gallus cantavit et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Iesus priusquam gallus cantet bis ter me negabis et coepit flere
|