| Chapter 11 |
1 | et factum est secunda nocte, et vidi somnium, et ecce ascendebat de mari aquila, cui erant duodecim alae pinnarum et capita tria.
|
2 | et vidi, et ecce expandebat alas suas in omnem terram, et omnes venti caeli insuflabant ad eam et nubes ad eam colligebantur.
|
3 | et vidi, et de pinnis eius nascebantur contrariae pinnae, et ipsae fiebant in pinnaculis minutis et modicis.
|
4 | nam capita eius erant quiescentia, et de medium caput erat maius aliorum capitum, sed et ipsa quiescebat cum eis.
|
5 | et vidi, et ecce aquila volavit in pinnis suis et regnavit super terram et super eos qui inhabitant in ea.
|
6 | et vidi, quomodo subiecta erant ei omnia quae sub caelo, et nemo illi contradicebat, neque unus de creatura quae est super terram.
|
7 | et vidi, et ecce surrexit aquila super ungues suos et emisit vocem pinnis suis dicens:
|
8 | nolite omnes simul vigilare, dormite unusquisque in loco suo et per tempus vigilate,
|
9 | capita autem in novissimo serventur.
|
10 | et vidi, et ecce vox non exiebat de capitibus eius, sed de medietate corporis eius.
|
11 | et numeravi contrarias pinnas eius, et ecce ipsae erant octo.
|
12 | et vidi, et ecce a dextera parte surrexit una pinna et regnavit super omnem terram.
|
13 | et factum est cum regnaret, et venit ei finis et non apparuit, ita ut non appareret locus eius. et sequens exsurrexit et regnabat et ipsa multum tenuit tempus.
|
14 | et factum est cum regnaret, et veniebat finis eius, ut non appareret sicut prior.
|
15 | et ecce vox emissa est illi dicens:
|
16 | audi, tu quae toto tempore tenuisti terram, hoc adnuntii, antequam incipias non parere:
|
17 | nemo post te tenebit tempus tuum, sed nec dimidium eius.
|
18 | et levavit se tertia et tenuit principatum sicut priores, et non apparuit et ipsa.
|
19 | et sic contingebat omnibus alis singillatim principatum gerere et iterum nusquam conparere.
|
20 | et vidi, et ecce in tempore sequentes pinnae erigebantur et ipsae a dextera parte. ut tenerent et ipsae principatum; et ex his erant quae tenebant, sed tamen statim non conparescebant.
|
21 | nam et aliquae ex eis erigebantur, sed non tenebant principatum.
|
22 | et vidi post haec, et ecce non conparuerunt duodecim pinnae et duo pinnacula.
|
23 | et nihil superavit in corpore aquilae nisi tria capita quiescentia et sex pinnacula.
|
24 | et vidi, et ecce de sex pinnaculis divisa sunt duo et manserunt sub capite quod est ad dexteram partem; nam quattuor manserunt in loco suo.
|
25 | et vidi, et ecce hae subalares cogitabant se erigere et tenere principatus.
|
26 | et vid,i et ecce una erecta est, sed statim non conparuit.
|
27 | et secunda, et haec velocius quam prior non conparuit.
|
28 | et vidi, et ecce duae quae superaverunt apud semet ipsas cogitabant et ipsae regnare.
|
29 | et in eo cum cogitarent, et ecce unum de quiescentium capitum, quod erat medium, evigilabat, hoc enim erat duorum capitum maior.
|
30 | et vidi, quomodo conplexa est duo capita secum,
|
31 | et ecce conversum est caput cum his qui cum ea erant et comedit duas subalares quae cogitabant regnare.
|
32 | hoc autem caput percontinuit omnem terram et dominavit qui inhabitant in ea cum labore multo, et potentatum tenuit orbem terrarum super omnes alas quae fuerunt.
|
33 | et vidi post haec, et ecce medium caput subito non conparuit, et hoc sicut alae.
|
34 | superaverunt autem duo capita, quae et ipsa similiter regnaverunt super terram et super eos qui habitant in ea.
|
35 | et vidi, et ecce devoravit caput a dextera parte illud quod est a leva.
|
36 | et audivi vocem dicentem mihi: conspice contra te et considera quod vides.
|
37 | et vidi, et ecce sicut leo suscitatus de silva mugiens, et audivi quomodo emisit vocem hominis ad aquilam et dixit dicens:
|
38 | audi tu, et loquar ad te, et dicit Altissimus tibi:
|
39 | nonne tu es, quae superasti de quattuor animalibus quae feceram regnare saeculi mei, et ut per eos veniret finis temporum meorum?
|
40 | et quartus veniens devicit omnia animalia quae transierunt, et potentatum tenens saeculum cum tremore multo et omnem orbem cum labore pessimo, et inhabitabant tot temporibus orbem terrarum cum dolo.
|
41 | et iudicasti terram non cum veritate.
|
42 | tribulasti enim mansuetos et laesisti quiescentes, odisti verum dicentes et dilexisti mendaces, et destruxisti habitationes eorum qui fructificabant, et humiliasti muros eorum qui te non nocuerunt.
|
43 | et ascendit contumelia ad Altissimum et superbia tua ad Fortem.
|
44 | et respexit Altissimus super sua tempora, et ecce finita sunt et saecula eius conpleta sunt.
|
45 | propterea non apparens non appareas, tu aquila et alae tuae horribiles et pinnacula tua pessima et capita tua maligna et ungues tui pessimi et omne corpus tuum vanum,
|
46 | uti refrigeret omnis terra et relevetur liberata de tua vi et speret iudicium et misericordiam eius qui fecit eam.
|